امروز روز جوان و مصادف با تولد حضرت علی اکبر (ع) است. جوانان هر جامعه نیروی محرکه و امیدبخش آن هستند. تلاش و تکاپوی نسل جوان میتواند جامعه ای را به سمت پیشرفت سوق دهد و از سویی دیگر ناامیدی و تلنبار شدن مشکلات میتواند موجب ایستایی و عدم پویایی شود. آنچه مسلم است این است که بها دادن به این نسل نقشی اساسی در حال و آینده جوامع دارد.  ایجاد زمینه های مناسب برای شکوفایی استعدادها، رفع موانع اقتصادی و اجتماعی از جمله مواردی است که به جوانان کمک می کند مسیر درست را بپیمایند.

شور و نشاط جوانی توام با اشتراک گذاری تجربیات بزرگان میتواند آینده ای درخشان به ارمغان بیاورد. با نگاهی به تاریخ می توانیم موارد گوناگونی را ببینیم که راهبری یک مسیر به دست یک فرد جوان چگونه منجر به پیروزی شده است.  روز جوان در کشور ما برابر با ۱۱ شعبان، میلاد حضرت علی اکبر (ع) فرزند امام حسین (ع) است. به دلیل اختلاف تقویم شمسی و قمری ولادت حضرت علی اکبر در سال ۱۴۰۰ دوبار تکرار شده است؛ پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰ (۱۱ شعبان ۱۴۴۲)  و دوشنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۰ (۱۱ شعبان ۱۴۴۳). روز ١٢ آگوست نیز توسط سازمان ملل بعنوان روز جوان در نظر گرفته شده‌است.

زندگینامه حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی  اکبر (ع) فرزند بزرگ امام حسین (ع) در ۱۱ شعبان سال ۳۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. مادر وی لیلا دختر ابی مره است. حضرت علی اکبر در واقعه کربلا حدود ۲۵ سال داشت. برخی راویان سن وی را ۱۸ سال و ۲۰ سال هم گفته اند. روز عاشورا پس از شهادت یاران امام، اولین کسی که اجازه گرفت تا به میدان برود، ایشان بود. وقتی به میدان می ‏رفت، امام حسین در سخنانی سوزناک به آستان الهی، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولی تیغ به رویشان کشیدند، نفرین کرد. علی اکبر چندین بار به میدان رفت و رزمهای شجاعانه ‏ای با انبوه سپاه دشمن داشت.

حضرت علی اکبر، نزدیکترین شهیدی است که با امام حسین دفن شده است. مدفن او پایین پای اباعبد الله الحسین قرار دارد و به این خاطر ضریح امام شش گوشه است.

«اباعبدالله الحسین (ع) هنگامی که علی اکبر را به میدان می‌فرستاد، به لشگر خطاب کرد و فرمود: «یا قوم، هولاءِ قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول‌الله و کنا اذا اشتقنا الی رؤیه نبیک نظرنا الی»؛‌ ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را به میدان می‌فرستم، که شبیه‌ترین مردم از نظر خلق‌وخوی و منطق به رسول‌الله (ص) است. بدانید هر زمان ما دلمان برای رسول‌الله (ص) تنگ می‌شد نگاه به وجه این پسر می‌کردیم.»